print

شیوه امام موسی صدر رفع محرومیت با احیای اندیشه دینی مردم بود

به گزارش روابط عمومی بسیج اساتید استان اصفهان، مهدی طغیانی در نشستی با موضوع آرمان‌خواهی و عمل‌گرایی در سیره امام موسی صدر اظهار داشت: امکان استفاده از ظرفیت اخلاقیات اقتصادی در بهبود تعاملات، شعاری بوده است که امام موسی صدر زیاد تکرار می‌کرده است زیرا شیعه می‌میرد اما دستش را جلوی کسی دراز نمی‌کند.

 

عضو هیأت علمی دانشگاه اصفهان افزود: در آن زمان برخی شیعیان تکدی‌گری می‌کردند و امام موسی صدر برای رفع این مشکل کارهایی مانند رفع و اصلاح اندیشه را انجام داده است و سپس توانایی را به مردم یاد می‌دهد.

 

وی با بیان این‌که امام موسی صدر از ظرفیت احکام الهی برای حل مسائل مختلف استفاده می‌کرده، گفت: یکی از تلاش‌های وی آموزش آموزه‌های دینی بوده است که در حوزه یاد گرفته بوده است.

 

طغیانی در ادامه در پاسخ به این سؤال که چرا برخی جوامع ثروتمند‌تر و برخی دیگر فقیر‌تر هستند، عنوان داشت: جامعه‌ای موفق است که بیشترین تولید را داشته باشد و برای افزایش تولید در جامعه این اقدامات را انجام دهد؛ یک استفاده بهتر و بیشتر از نیروهای که کار می‌کنند و دوم افزایش بهره‌وری نیروهایی که در حال انجام کار هستند.

 

عضو هیأت علمی دانشگاه اصفهان ادامه داد: می‌توان ابزار فیزیکی را در اختیار آن‌ها قرار داد، یکی از راهکارهای بهبود کیفیت زندگی کسب مهارت و توانایی و افزایش رشد تولید کشور‌ها ناشی از بهره‌وری کل است.

 

وی با بیان این‌که افزایش تولید به زیرساخت‌ها، محیط، کیفیت قرارداد‌ها و بهبود سرمایه اجتماعی وابسته است، گفت: ایجاد مدرسه برای افزایش و بهبود سرمایه انسانی، آموزش مهارت به دختران، ایجاد دانشکده پرستاری و پزشکی و کارگاه  قالی بافی برای افرادی که مهارت و سواد خاصی ندارند، از اقدامات امام موسی صدر در این زمینه بوده است.

 

طغیانی خاطر‌نشان کرد: امام موسی صدر ۲۰ سال حضور خود در لبنان برای رفع محرومیت کار‌های مهمی انجام داد اما ما در این مدت نتوانستیم اقدامات زیادی انجام دهیم؛ برای رفع محرومیت باید احیای فکر دینی را انجام دهیم زیرا وقتی می‌توانیم کاری را انجام دهیم و آجر روی آجر بگذاریم که اندیشه مردم را درست کرده باشیم.

امکان استفاده از ظرفیت اخلاقیات اقتصادی در بهبود تعاملات، شعاری بوده است که امام موسی صدر زیاد تکرار می‌کرده است زیرا شیعه می‌میرد اما دستش را جلوی کسی دراز نمی‌کند.